1182 همت یارانه بنزین فقط برای نیمی از ایران
با توجه به نحوه توزیع یارانه بنزین و افزایش مصرف آن به نظر می رسد دولت چهاردهم باید هر چه سریعتر الگوی این توزیع را تغییر دهد، چون ۱۱۸۲ همت یارانه بنزین فقط برای نیمی از ایران اختصاص پیدا می کند؛ یارانه ای که عادلانه نیست و فقط به مصرف تشویق می کند.
به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، در اقتصاد ایران به خصوص جایی که پای یارانه و سوبسید در میان باشد، کمتر تصمیمات اقتصادی به چشم می خورد. به همین دلیل، یارانه هایی که به برخی کالاها از جمله حامل های انرژی تعلق می گیرد، نه تنها به گروه هدف نمی رسد، بلکه دقیقاً حق و حقوق بسیاری از مردم را نیز ضایع می کند.
بعضی از این یارانه ها در برخی موارد به صورت شانسی و اتفاقی توزیع می شود، مانند لاتاری خودرو که به دلیل قیمت گذاری دستوری و فاصله کارخانه و بازار به صورت بی هدف و آشکار توزیع می شود. برخورداری از این یارانه به شانس افراد بستگی دارد. برخی دیگر از یارانه ها نیز فقط به افرادی تعلق می گیرد که مصرف کننده آن کالا هستند. واضح ترین نمونه بنزین است.
با توجه به نحوه قیمت گذاری و یارانه ای که به این کالای حساس تعلق می گیرد، تنها کسانی می توانند از این فرصت استفاده کنند که مصرف کننده بنزین هستند.
براساس گزارش ها، مصرف میانگین بنزین در ایران به ۱۲۰ میلیون لیتر در روز رسیده است. بنزینی که به دلیل جلوگیری از اصلاح قیمت آن در دو دهه پیش، حالا به یکی از معضلات حکمرانی بدل شده است. روزانه ۱۲۰ میلیون لیتر بنزین در کشور مصرف می شود. حدود ۱۱۰ میلیون لیتر آن تولید داخل و مابقی وارداتی است. عمده این میزان با قیمت سه هزار تومان عرضه می شود.
با توجه به یارانه پرداختی هر روز ۳۲۴۰ همت و به عبارتی سالانه ۱۱۸۲ همت یارانه بنزین پرداخت می شود. نکته قابل تأمل این است که این سوبسید فقط به کسانی تعلق می گیرد که وسیله نقلیه در اختیار دارند. بنابر آمار تقریباً ۵۰ درصد از مردم کشور خودرو ندارند، بنابراین سهمی از یارانه ندارند، یعنی از این یارانه برخوردار نیستند.
در این میان، برخی کارشناسان معتقد هستند که قیمت پایین و تخصیص بدون حساب و کتاب باعث شده است مصرف بنزین بالا برود. به همین علت باید قیمت آن تعدیل و اصلاح شود. در مقابل، با توجه به تصمیمات اشتباهی که مانع از اصلاح قیمت ها شده است و همچنین وضعیت فعلی اقتصاد کشور در حال حاضر شرایط لازم برای این امر وجود ندارد.
البته رئیس جمهور در مناظرات انتخاباتی به این موضوع اشاره و تأکید کرد که هدف افزایش قیمت نیست، اما میخواهیم نحوه تخصیص را تغییر دهیم. با این حال در بودجه سال جاری هم این توزیع ناعادلانه سهم دارد. دولت برای واردات بنزین ۴ هزار میلیارد تومان منابع در نظر گرفته است.
در این میان، پرسش این است که این توزیع ناعادلانه تا چه زمانی ادامه پیدا می کند؛ آیا باید همچنان شاهد اتلاف منابع و توزیع رانت برای نیمی از مردم باشیم؟ سهم خانوارهایی که فاقد خودرو هستند از چه راهی تأمین می شود؟ آیا افرادی که مسبب وضعیت موجود شده اند، نباید پاسخگو باشند؟ آیا همچنان جامعه باید تاوان و هزینه تصمیمات غیرمنطقی و غیراقتصادی را بپردازد؟
بنابراین با توجه به میزان یارانه توزیعی و عدم برخورداری نیمی از مردم به نظر یکی از مسائل مهمی که دولت باید پیگیری کند این است که به سمت مدیریت وعادلانه کردن مصرف بنزین حرکت کند.
کاش طرح وان رو اجرا کنن، خدایی طرح خوبی هست
چرا نصف واقعیت رو بیان میکنید؟
اول اینکه آخرین آمار بر فرض صحت برای سال ۱۴۰۱ هست و مربوط به دارندگان خودرو شخصی.نیمی از مردم ایران از بنزین استفاده میکنن؟ این عجیب ترین جمله ای بود که شنیدم.یعنی اون نیمی از مردم که خودرو شخصی ندارن مصرف کننده بنزین نیستند.آیا دارندگان موتور سیکلت به عنوان مصرف کننده بنزین مردم محسوب نمیشوند؟ آیا مردم از تاکسی و تاکسی های اینترنتی به عنوان مصرف کنده بنزین استفاده نمیکنن؟ آیا در صورت افزایش قیمت بنزین هزینه حمل و نقل مایحتاج مردم و قیمت تمام شده اجناس برای همه مردم و نه فقط نیمی از مردم افزایش نمی یابد؟
هم بنزین و هم خودرو قیمت جهانی بشه و آزاد مشکل تا حدود زیادی حل میشه
تو ایران ماشین اینقدر گرونه پیشاپیش پول ۲۰ سال مصرف بنزین رو گرفته دولت
اصلا معلوم نیس که شما هم شدین جزئی از پیش قراولان لشکر مجازی دکتر پوزیده که سعی دارین گران شدن بنزین و ناگزیری دولت از این تصمیم رو عادی سازی کنین !!! فقیر تر شدن و افزایش هزینه های سرسام آور ملت مظلوم ایران رو به چه نرخی معامله کردید؟؟ !!!
مطمئنی؟
یعنی اون موقع که مخالف بود ، ازاده بود؟
زمان آقای رییسی دولت را مورد انتقاد قرار میدادید به همین خاطر ، حالا چی شده نظرتون عوض شده؟
#دلم-براش-سوخت
باندازه دبی به من نوعی با مدرک فوق لیسانس(که خوب یا بد،باکیفیت یا بی کیفیت خودتون صادر کردید!!)دستمزد میدید نامرد دو عالمم ازتون درخواست نکنم به نرخ فوب خلیج پارس بهم بنزین نفروشید!!
حل مشکل آلودگی، خشکسالی و تورم و ناترازی سوخت و انرژی و پایین بودن حقوقها
متاسفانه شرایط اقتصادی برای مردم دشوار شده و این موضوع امنیت مردم و حاکمیت را تهدید می¬کند.
از طرفی اگر قیمت بنزین و دیگر حاملهای انرژی بالا رود ، مردم متحمل فشار اقتصادی میشوند، اما از سوی دیگر، اگر قیمت گذاری به همین روش کنونی بماند، آسیب و زیان آن برای مردم و کشور بسیار بیشتر است (به دلایل زیر). راه حل:
این منابع متعلق به همه مردم است، پیشنهاد میکنم برای اینکه مردم در صرفه جویی منابع مشارکت بیشتری کنند: ۱- دولت صرفه جویی را از بودجه خود و نهادهای حاکمیتی شروع کند. ۲- بخشی از درآمد صادراتی آنها با مشارکت بخش خصوصی با قیمت جهانی، مستقیما به مردم برسد و بخشی دیگر بصورت شفاف در بودجه دولتی، صرف رفاه و پیشرفت کشور گردد.
به همین خاطر با سهمیه بندی (ارائه سهمیه به هر کد ملی ) و اصلاح تدریجی و پلکانی شدن قیمت بنزین و دیگر حاملهای انرژی در بازار بهینهسازی و خرید و فروش سهمیه توسط مردم موافقم. اگر درست و حساب شده اجرا شود، این نتایج را در پی دارد: ۱- حل مشکل مصرف بالا و غیر بهینه و ناترازی سوخت ۲- کاهش کسری بودجه دولت که منشا اصلی تورم است ۳- به کاهش ترافیک خیابانها و آلودگی شدید هوا و در نتیجه، بحران عظیم خشکسالی (افزایش بارندگی پس از هر دوره کاهش رفت و آمد و مصرف سوخت ، مثلا سال ۹۸ و ۹۹ و عید نوروز سالهای گذشته استان تهران یکی از نشانه های این موضوع است) و مرگ و میر فراوان ناشی از آن منجر میشود ۴-اصلاح قیمت باعث بهینه سازی مصرف انرژی و جایگزینی خودروهای فرسوده و سرمایه گزاری و اشتغال بیشتر و افزایش سطح دستمزدها می گردد ۵- به عدالت اجتماعی بیشتر می¬انجامد
در صورتی که فقط سهمیه دریافت شده از دولت قابل فروش باشد، میتوان از دلالی هم جلوگیری کرد.
همچنین بازه تغییر قیمت ها روزانه یا هفتگی درصد مشخصی میباشد و میتواند به آرامی به تعادل برسند، بنابراین جهش قیمتی نخواهیم داشت و حساسیت چندانی ایجاد نمی کند.
در زمینه دیگر حاملهای انرژی و کالاها هم سهمیه قابل مبادله به مردم داده شود . اینکار همچنین باعث اصلاح الگوی مصرف میگردد و مردم نتیجه برنامه ریزی و صرفه جویی را بطور مستقیم دریافت کنند.
باید همه به دولت کمک کنیم شرایط و علت این کار را برای مردم توضیح دهد، و این اصلاحات را با کمک کارشناسان با تجربه و یک برنامه جامع به سرانجام برساند، پیش از آنکه دیرتر شود و از روی انفعال و اجبار بخواهد کاری انجام دهد. اگر در این اصلاحات تاخیر کنیم، در اثر به هدر روی منابع و قاچاق، شرکتها، تامین کنندگان و منابع کشور ورشکسته شده و دچار قحطی خواهیم شد.
البته در کنار اصلاح و بروز بودن قیمت انرژی و سوخت، بهتر است سیاستهای تکمیلی دیگری مانند کوپن یا کارت مواد غذایی و سهمیه حمل و نقل عمومی و حذف قیمت گذاری دستوری انجام گیرد.
کیفیت خودروها چقدر تاثیر دارد
کیفیت خودروهای داخلی در کشور ما پایینتر است و بیشتر افراد آنرا علت اصلی مصرف بالای بنزین میدانند.
– اما این پرسشها مطرح است که علت ناترازی گاز و برق چیست؟ آن هم مقصر خودروسازان است؟
– آیا خودروهای خارجی موجود در ایران ( مثلا مزدا ، هیوندا و خودروهای چینی) هم مصرف پایینی دارند؟
بهترین ماشیهای دنیا هم توی خیابونهای پر ترافیک و حرج و مرج ایران ( با این فرهنگ رانندگی) مصرفشون بالا هست و حدود ۲ برابر میزان اعلامی کارخونه هست
درسته که ماشیای داخلی بی کیفیت هستن ولی علت اصلی مصرف بالای سوخت و آلودگی شدید هوا و در نتیجه خشکسالی و مرگ و میر ناشی از آلودگی همین ترافیک شدیده و مصرف غیر بهینه سوخت و انرژیه ( بنزین، گاز و برق و…)
اما مصرف بنزین خودرو پراید و تیبا در ترافیک سنگین حدود ۱۰ لیتر است
مصرف خودرو هیوندای I20 و رنو کپچر بعنوان خودروهای کم مصرف خارجی در همین شرایط ترافیک شدید خیابانها ( و نه خیابانهای پاریس و کیفیت بنزین آنجا) نیزحدود ۱۰ میباشد، و با افزایش ترافیک (کاهش سرعت خودرو) مصرف افزایش میابد اگر چه خودروهای سمند و پژو بیشتر است. پس علت چیز دیگری است
علت اصلی مصرف بالا ، ترافیک سنگین خیابانها و علت ترافیک…..
حتی اگر همه خودروهای مملکت هم برقی بودن باز هم این مشکلات حل نمیشدن، چونکه برخلاف تصور خیلیا برق لازم برای شارژ خودرو خیلی خیلی بالاتر از تصور عامه هست و این میزان برق برای این همه استفاده غیر بهینه از خودرو اونقدر زیاد هست که خیلی بیشتر از الان کمبود برق و همینطور آلودگی ناشی از سوخت نیروگاهها خواهیم داشت.
همه این مشکلات بخاطر اینه که با سیاست گذاری غلط اقتصادی و انرژی و و قیمت دستوری انرژی ، مردم انگیزه ای برای مصرف بهینه ندارن ، یعنی نفع اقتصادی براشون نداره، برعکس،صاحبان خودرو انگیزه بالا برای مصرف بیشتر دارند
علت اصلی ترافیک، مصرف بالا و ناترازی انرژی و سوخت و در نتیجه آلودگی هوا و خشکسالی، قیمت دستوری آن است که باعث شده هیچکس انگیزه ای اقتصادی برای صرفه جویی و مصرف بهینه نداشته باشد.
قیمت دستوری کالا و خدمات و سوخت، نابود کننده اقتصاد کشور و کسب و کار مردم است، بهترین جایگزین برای آن، آزادسازی قیمت بر اساس عرضه و تقاضا و پرداخت یارانه یا سهمیه مستقیم به مردم است.
اصلاح قیمت و پرداخت سهمیه قابل مبادله انرژی و سوخت بر اساس کد ملی بسیار به سود همه مردم و دولت است و بسیاری از معضلات اقتصادی و زیست محیطی کشور را حل میکند.
“بنابر آمار تقریباً ۵۰ درصد از مردم کشور خودرو ندارند، بنابراین سهمی از یارانه ندارند، یعنی از این یارانه برخوردار نیستند.”
این گزاره از دو جهت غلطه، اول چون یک خانواده حتی دو نفره اگر یک خودرو داشته باشن هردو نفر دارن به نوعی از این یارانه استفاده میکنن، چه برسه اگر تعدادی اعضای خانواده مثلا سه یا چهار یا بیشتر باشه که آمار خیلی بیشتر تغییر میکنه حتی، دوم چون قیمت بنزین به طور مشخص به همهچیز مرتبطه، از سادهترین چیز مثل قیمت نون بهخاطر جابهجایی گندم و آرد و… تا سرویسهای حمل و نقل عمومی.
“برخی کارشناسان معتقد هستند که قیمت پایین و تخصیص بدون حساب و کتاب باعث شده است مصرف بنزین بالا برود.”
این کارشناسان هم دروغ میگن، دلیل اصلی مصرف کمی بالاتر سوخت در ایران، خودروهای به شدت غیر استاندارد و بنزین فوقالعاده بیکیفت هست، اکثر خودروها طوری فرسوده هستن که بنزین خوب هم بریزی توشون زیاد مصرف میکنن، چه برسه به بنزین بیکیفیت ما که حتی تو یک خوردوی روز دنیا که در چین ۶ لیتر میسوزونه تو ایران ۱۴ لیتر میسوزونه. بهعلاوه که تجربه گرون شدنهای قبلی نشون داد تغییری در مصرف سوخت ایجاد نشد، پس اگر مصرف بیشتری هست دلیلش قیمت نیست.