کشف باطن داستر در قلب کویر
چند سالی است که رنو داستر به بازار ایران آمده است و توانسته نظر مشتریان به نسبت زیادی را به سمت خود بکشد. البته باید گفته که در رده قیمتی داستر این روزها خودروهای چینی مونتاژ داخلی وجود دارند که تا حد زیادی سهم بهتری را از بازار برای خود گرفته اند و عمده دارندگان داستر بیشتر به خاطر کیفیت و استهلاک پایین این کراس اوور به سمت این خودرو می روند.
اواخر تابستان ۱۳۹۵ بود که شرکت نگین خودرو به عنوان نماینده رسمی رنو فرانسه در ایران، داستر را در نسخه دو دیفرانسیل وارد بازار ایران کرد و توانست فروش خوبی را برای این خودرو داشته باشد. ولی همیشه سوال این بوده که رنو داستر دو دیفرانسیل چه کاربردی دارد و با چه ویژگی هایی روانه بازار ایران شده که قیمت ۱۱۹ میلیون تومانی را دارد؟
اواسط اسفند ۹۵ شرایطی فراهم شد تا با یک داستر دو دیفرانسیل به دل جاده بزنیم و بعد ز حدود ۳۰۰ کیلومتر رانندگی به رمل های کویر برسیم. اینجا بود که می شد باطن داستر را به شکل درست درک کرد و فهمید که این خودرو چگونه ساخته شده است؟
ظاهر داستر ساده و سلیقه ای است
قطعا ظاهر رنو داستر را نمی توان مانند کره ای ها دانست و گفت که خیلی به روز است. این خودرو بر مبنا طراحی عضلانی پدید آمده است و در نسخه فیس لیفت تا حدی ظاهرش زیباتر از قبل به نظر می رسد. ولی نکته جالب اینجاست که مالکان داستر این خودرو را خاص و عضلانی می دانند. خطوط طراحی این کراس اوور فرانسوی ساده بوده و بیشتر کاربرد برای آن در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال نوع طراحی سپر جلو و عقب به شکلی است که بهترین زوایای ورود و خروج در اختیار راننده این خودرو باشد. همچنین نوع طراحی داستر در قسمت کابین و سقف نشان می دهد که این خودرو تا حد زیادی جادار بوده و می توان با اضافه کردن برخی کیت های فابریک، استفاده های آفرودی را از سقف خودرو داشت. نسخه فیس لیفت این خودرو به رینگ های جدید، داشبورد و رودری های جدید، و دی لایت مجهز شده است و تا حدی قسمت جلو خودرو تغییر کرده است. کابین این خودرو با تغییرات انجام شده جذابتر به نظر می آید و همین عامل باعث شده تا امکانات بهتری را در اختیار راننده و سرنشینان قرار دهد.
داستر دو دیفرانسیل به عنوان یک کراس اوور اروپایی به کروزکنترل، محدود کننده سرعت، دو کیسه هوا، سیستم کنترل پایداری الکتریکی، مانیتور، نویگیشن، دوربین و سنسور عقب، کامپیوتر سفر و… مجهز است. پس نمی توان گفت که این خودرو از نظر امکاناتی در سطح پایینی به عنوان یک کراس اوور کاربردی قرار دارد. رقبای قیمتی این خودرو که گاها اصالت کره ای دارند و در بازار ایران به صورت مونتاژ داخل عرضه می شوند، به مراتب امکانات کمتری را در اختیار سرنشینان قرار می دهند.
رانندگی با داستر دو دیفرانسیل در جاده های کفی
وقتی که سفر خود را با رنو داستر دو دیفرانسیل آغاز کردیم، توقع چنین عملکردی را از خودرو نداشتیم. پنج نفر داخل خودرو بودیم و بعد از حدود یکساعت از خیابان های تهران به ابتدای اتوبان خلیج فارس رسیدیم. جالب بود که داستر دو دیفرانسیل در بزرگراه های تهران با ۵ سرنشین و حدود ۲۰۰ کیلوگرم بار مصرف سوخت کمتر از ۹ لیتر را داشت و به پیشرانه دو لیتری آنچنان پرمصرف نبود. وقتی که پا به جاده گذاشتیم و سرعت خودرو را روی ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت کروز کردیم، بعد از حدود یک ساعت عددی کمتر از ۸.۳ لیتر را نشان می داد. در مسیر گاهی سرعت بیشتر و تخت گاز رفتن را با داستر تجربه کردیم و جالب بود که بعد از حدود ۲۰۰ کیلومتر رانندگی در جاده، مصرف سوخت ترکیبی این خودرو به کمتر از ۸ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر رسید. خودرویی دو دیفرانسیل با حداکثر ظرفیت توانسته بود که در بخش مصرف سوخت نظر ما را به سمت خود بشکاند. همچنین نرمی سواری این خودرو مناسب بود به لطف سیستم تعلیق مولتی لینک عقب تا حد قابل توجهی پایداری و نرمی بیشتری نسبت به مدل های تک دیفرانسیل داستر داشت. فضای کابین به نسبت خوب و مناسب طراحی شده است و می توان روی داستر به عنوان یک خودرو خانوادگی حساب باز کرد. نوع طراحی صندلی عقب این خودرو به شکلی است که راحتی حداکثری را برای دو نفر در بخش عقب در نظر گرفته است و اگر قرار باشد که سه نفر درشت هیکل آنجا بنشینند، تا حدی از راحتی آن ها کم می شود. ولی طراحی بخش جلو خوب بوده و در کل فضای پا و سر سرنشینان مناسب طراحی شده است.
اگر بخواهیم امکانات و راحتی داستر را به صورت مستقیم مورد بحث قرار دهیم، گروه رنو تنها امکاناتی را برای این خودرو انتخاب کرده اند که کاربردی است و از گذاشتن چند آپشن و دکمه بیشتر خودداری کرده اند. به عنوان مثال در این خودرو کراس اوور خبری از صندلی برقی، اتولایت، گرمکن صندلی، سانروف، استارت دکمه ای و… نیست. ولی امکاناتی که در آن وجود دارد جز پرکابردترین ها به حساب می آیند. مثلا سیستم کنترل پایداری الکتریکی، کروزکنترل و محدود کننده سرعت، کنترل شروع حرکت در سربالایی و… جز آپشن های پایه ای هستند که راننده به مراتب بیشتر از سایر امکانات از آن ها استفاده می کند. در بخش طراحی داخلی با اینکه جذابیت داستر بیشتر شده است، ولی شاید بهتر بود که جای دکمه ای کروزکنترل و محدودکننده سرعت، زیرآرنجی جلو و عقب، محل قرارگیری دکمه های شیشه بالابر و نوع طراحی صندلی ها تا حدی به روزتر می شد تا داستر دو دیفرانسیل را از اینی که هست بهتر کند.
مشخصات فنی داستر دو دیفرانسیل
این خودرو به پیشرانه دو لیتری چهار سیلندر مجهز است که ۱۳۵ اسب بخار را با گشتاور ۱۹۷ نیوتون متر تولید می کند. قوای این موتور از طریق یک گیربکس اتوماتیک چهار سرعته به چرخ ها منتقل می شود. قبل از رسیدن نیرو به چرخ ها، سیستم تقسیم نیرو وارد عمل شده و با توجه به شرایط میزان قدرت را میان چرخ های جلو و عقب تقسیم می کند. این مکانیزم به نوعی درون گیربکس قرار دارد. یکی از نکته های جالب داستر دو دیفرانسیل، انتخاب نوع انتقال قدرت در آن است. وقتی در کابین این کراس اوور هستید، می توانید خودرو را در حالت های تک دیفرانسیل جلو، چهار چرخ با تقسیم نیرو اتوماتیک و چهار چرخ ثابت قرار دهید.
وقتی پای داستر به رمل می رسد
بعد از چند ساعت راه، بالاخره به رمل های کویر ابوزیدآباد رسیدیم. مکانی زیبا با تپه های کوتاه بلند. برای ورود به رمل ها ابتدا باد لاستیک ها را کم کردیم و بیش از نصف آن را خالی کردیم. بعد از حدود یک ساعت آموزش در خصوص نحوه رانندگی در تپه های رملی بالاخره خود وارد شن های روان شدیم. اولش فکر می کردیم که داستر دائما در رمل ها گیر می کند و باید آن را با خودروهای پشتیبان بیرون بکشیم. ولی بعد از چند دقیقه رانندگی در این فضا، توانستیم تا حد زیادی با داستر دو دیفرانسیل آشنا شویم. با اینکه چهار سرنشین داخل خودرو بودیم و تپه های کوتاه کویر ابوزیدآباد را می گذرانیم، ولی برایمان جالب بود که با سرعت معمولی و یکنواخت این کراس اوور واکنش های خوبی از خود نشان می داد. در اصل داستر دو دیفرانسیل خودرویی برای آفرودهای سنگین این چنینی ساخته نشده است و قرار نیست که با این خودرو کسی خطر سفرهای سخت را به جان بخرد. ولی با طی کردن چند مسیر آفرودی پشت سر خودروهای مخصوص آفرود، دیدیم که گویا داستر دو دیفرانسیل قابلیت های به نسبت خوبی دارد. با اینکه چهارچرخ قفل این خودرو همیشه در حالت سبک قرار دارد، ولی باهوش بودن سیستم انتقال قدرت کمک کرد که ما تا حد زیادی در این مسیر موفق باشیم.
البته در طول مسیر سه بار با این خودرو در رمل ها گیر کردیم که یکبار بدون کمک خودروهای دیگر داستر را به مسیر بگرداندیم. ولی در طول همین مسیر، خودروهای دیگر و همراه ما هم در مسیر گیر کردند و طبق گفته های سرگروه این سفر، گیر کردن در رمل ها امری طبیعی است و در یک سفر برای هر خودرویی اتفاق می افتد.
ولی در نهایت، داستری که برای این کار ساخته نشده بود، توانست به شکلی متفاوت ظاهر شود و آن باطن سخت جان خود را به ما نشان دهد. درست که که این کراس اوور دو دیفرانسیل امکانات رفاهی خاصی ندارد و آنچنان چهره خاص و متفاوتی را به ما نشان نمی دهد. ولی با حضور در این سفر ثابت کرد که از نظر کیفیت با تمام خودروهای هم رده متفاوت است و به نسبت می تواند قوی باشد. کیفیت مناسب باعث شده تا استهلاک این خودرو کم ارزیابی شود و در تمام بازارهای جهانی، داستر در جایگاه یک خودرو کم خرج و سخت کار معرفی گردد.
سلام. من هم قبول دارم که داستر ماشین کاربردی هست. ولی واقعا طراحیش به روز نیست و همین عامل باعث میشه که مردم سمت ماشین های چینی برن.
تست خوبی بود. خواهشا این طور تست های چالشی رو برگزار کنید. البته میدونم ریسکش زیاده. چون مثلا یه بلایی سر داستر بیاد کی میخواد جواب بده؟
بازم رپورتاژ نگین خودرو
الان دوباره یه سری میگن متن رپورتاژه. اولا تشکر میکنم بابت این تست. ثانیا به اون دسته آدم های نادون و کم عقل میگم که برن متن همین تست رو روی سایت های دیگه بخونن. اگه رپورتاژ باشه که باید یکی نوشته بشه. بعد این چه رپورتاژی هست که نکته منفی داره و میگه ماشین گیر کرده؟!
مشکل داستر قیافه بدش هست و داشبورد زشتش … نه حرکت در رمل
خب الان این متن باید منو مجاب به خرید این محصول رنو بکنه ؟
قطعا نه … به نگین خودرو بگین هر کاری هم بکنه و هر تستی هم تدارک ببینه و صد البته هر هزینه ای هم بکنه برای تبلیغات محصولاتش با این تست ها من یکی محصولات رنو رو نمیخرم … در جواب حق شناس ؛ عزیزم من خودم تو کارم البته در زمینه دیگری و نه خودرو … بله ظاهر کار تمیز و شیک و بدون تبلیغه … شرکت مادر از همه گروه ها دعوت میکنه واسه تست و همه میان تا تست شون رو بگیرن و مطالبشون رو منتشر کنن که قطعا مطالب در این شرایط متفاوته ولی امان از پشت پرده ها :-))
بچه های تو کار خودشون میدونن قضیه چیه
سلام دوستان.
من یه سوال دارم بحث افرود را که بذاریم کنار تو جاده داستر چجوره؟ مثلا از نظر شتاب و تعادل در چه سطحی هست. آیا از ال ۹۰ سرتره تو ای دومورد؟
با تشکر
دوست عزیزم جناب لواسانی رپورتاژ برای مطبوعات امری ضروریه و البته در تمام دنیا هم رواج داره هم منبع درامده هم موجب اشنایی مخاطب با محصولی خاص ( در اینجا خودرو ) این مطلب برامده از تست مفصل کولئوس و داستر در کویره و به نظرم به لحاظ فنی اطلاعات کاربردی و خوبی رو در اختیار مخاطب قرار میده از طرفی هزینه قابل توجه تولید برنامه هم رپورتاژ رو توجیح میکنه به نظر من تیم اسب بخار خیلی حرفه ای این تست رو برگزار کرد و تنها نکته منفیش کوتاه بودنش بود وگرنه درکل عالی بود این تست کویری.
با اینکه از لحاظ فنی صد در صد به این خودرو اطمینان و اعتماد دارم ولی نتونستم خودم را راضی به خریدش بکنم .البته شنیدم فیس لیفت کامل این خودرو هم زمان با برزیل در ایران و در بن رو ساوه توید میشه.
ماشین بسیار خوبیه، تنها دلیل اینکه این ماشین رو نمیخرم فقط و فقط اظهار نظرهای بیجا و بی مورد اطرافیان هست که با کنایه و طعنه واقعا باعث ناراحتی آدم میشن.
“خب الان این متن باید منو مجاب به خرید این محصول رنو بکنه ؟ قطعا نه ”
دوست عزیز و گرامی، متن مجاب نمیکنه باید پول داشته باشی…. پوووووووول :)))
اگه ۱۰۰ میلیون پول بخوای بذاری کنار برای ماشین انتخابی بجز داستر نیست(چینی ها به کنار)
درمورد تست هم باید بگم ۳ ۴ سایت تا الان بررسی داستر و کولئوس رو گذاشتن
نظر همگی بلااستثنا نسبت به این ماشین مثبت بوده .نمیشه که نگین خودرو به همه پول بده :))
یکم وسیعتر فکر کنید
با تشکر
با یه سرچ تو یوتیوپ متوجه میشیم که واقعا جایی نیست که داستر گیر کنه یا به مسیرش ادامه میده و یا میتونه برگرده – گیر کردن تو مرامش نیست – ظاهرش هم که اینجوریه دیگه اگه طراحی خوبی داشت مطمئنا قیمتش دیگه این نبود – هر چی پول بدی آش میخوری
داستری که در این تست هست چه رنگیه؟لطفا پاسخ بدید میخوام داستر بگیرم میخوام بدونم این چه رنگشه
فکر کنم نوکمدادی