پایگاه خبری اسب بخار
مرجع تخصصی اخبار و ویدیو خودرو

اولین تجربه رانندگی با سانگ یانگ کوراندو نوبل

در روزهای پایانی سال گذشته شرایطی فراهم شد تا تجربه رانندگی با سانگ یانگ کوراندو فیس لیفت معروف به کوراندو نوبل داشته باشید.

در این تست یک دستگاه کوراندو ۲۰۱۵ و یک دستگاه کوراندو نوبل ۲۰۱۸ نیز حضور داشت تا بتوانیم با تفاوت های آن به صورت ملموس برخورد داشته باشیم. کوراندو نوبل خودرویی است که با تعرفه ها و بهای ارز گذشته قیمتی کمتر از ۱۶۰ میلیون تومان برای آن در نظر گرفته شده بود. اما با تعرفه های جدید و آخرین نوسان های بازار ارز در سال ۱۳۹۶، شاهد بودیم که بهای تمام شده این کراس اوور کره ای حدود ۲۱۹ میلیون تومان برای مشتریان بود.
در این بخش به گزارشی از تست و بررسی سانگ یانگ کوراندو نوبل ۲۰۱۸ می پردازیم.

گذشته کوراندو
کوراندو در اولین روزهای خود به عنوان یک SUV کاملا کره ای شناخته می شد و در اولین نسل خود با نام گذاریش به مردمان کره اعلام شد که «کره ای ها می توانند». کمپانی سانگ یانگ با سابقه ای که در گذشته برای مونتاژ و تولید خودروهای SUV غیر کره ای داشته بود، توانست بالاخره خودرو ملی و داخلی خود را با نام کوراندو بسازد. آشنایی ایرانی ها هم با نام کوراندو به دوره ای بر می گردد که این خودرو در قالب یک SUV به بازار ایران عرضه شد و در نسخه دو درب توانست به عنوان یک شاسی بلند اسپرت جایگاه قابل توجهی را در میان طبیعت دوستان و آفرودرها پیدا کند. با گذشت زمان و توقف تولید این خودرو در کره و ایران، چند سالی خبری از کوراندو نبود تا اینکه کمپانی سانگ یانگ نسخه جدید کوراندو را در قالب یک کراس اوور به بازار جهانی معرفی کرد. شرکت رامک خودرو هم کوراندو نسل جدید را با مدل ۲۰۱۵ به بازار ایران آورد و توانست فروش معمولی را با این کراس اوور تجربه کند. بعد از آن کوراندو نیز تغییرات کوچکی را برای بازار ایران تجربه کرد و در مدل های بعدی با رینگ های جدید، تریم جذابتر و امکانات بیشتر به بازار عرضه شد. بالاخره کمپانی سانگ یانگ در سال گذشته کوراندو را با یک فیس لیفت کلی معرفی کرد و توانست با جذابتر کردن ظاهر و امکانات آن فروش آن را ارتقا دهد. کوراندو ۲۰۱۸ نیز با لقب نوبل به بازار ایران آمده و در بخش های مختلف طراحی نسبت به نسخه های قبل تغییر کرده است.

تفاوت کوراندو نوبل با نسخه های قبلی

کوراندو نوبل که با مدل ۲۰۱۸ به بازار ایران آمده است، در بخش های مختلف طراحی متفاوت از مدل های پیشین بوده و شاهد آن هستیم که گلگیرهای جلو، کاپوت، جلو پنجره، سپرها، رینگ ها، غربیلک فرمان، رودری ها، تریم داخلی و… نسبت به گذشته به روزتر شده است. در بخش کابین جایگیری برخی قطعات الکترونیک تغییر کرده و فرمان هم حالت D شکل را به خود گرفته است. پشت آمپر به روزتر شده و تیوترهای سیستم صوتی حالت جذابتر و اسپرتتری را روی درب های جلو رقم زده اند.

با مشخصات کوراندو آشنا شوید
سانگ یانگ کوراندو نوبل از نظر فنی تفاوتی با نسخه های قبلی ندارد. تنها رویدادی که در نسخه نوبل ۲۰۱۸ افتاده است، هماهنگی و سازگاری بیشتر این مدل در بحث آلایندگی و مصرف سوخت است و تا حدی برنامه نویسی فعالیت پیشرانه آن به روزتر شده است. کوراندو نوبل به پیشرانه دو لیتری ۱۴۹ اسب بخار با گشتاور ۱۹۷ نیوتون متر مجهز است و گیربکس شش سرعته آیسین توان آن را به چهار چرخ خودرو منتقل می کند. سیستم دیفرانسیل و توزیع نیرو در کوراندو به صورت اتوماتیک بوده و در صورت نیاز توان موتور را به چرخ های عقب می رساند. دکمه ی معروف به دفلاک یا همان قفل دیفرانسیل تنها وظیفه دارد تا به رسم تمام کراس اوورها همیشه مقداری از قدرت را با نوسان کم به چرخ های جلو برساند و همیشه توزیع نیرو میان چهار چرخ خودرو باشد. حالت تیپروتنیک گیربکس همچنان بر روی دسته دنده کوراندو قرار دارد و با توجه به تغییرات فرمان، دیگر دکمه های آن روی غربلیک دیده نمی شود. همچنین نسخه نوبل دیگر مانند سری اول کوراندوها به فرمان هیدرولیک مجهز نیست و جعبه فرمان آن به سیستم کمکی برقی مجهز شده است.
در سانگ یانگ کوراندو نوبل ۲۰۱۸ امکاناتی نظیر شش کیسه هوای ۱۰ نقطه ای، سیستم کنترل پایداری و ضد واژگونی، کروزکنترل، سیستم کنترل شروع حرکت در سربالایی، استارت دکمه ای، فرمان کمکی برقی، صندلی برقی راننده، یخ زدای شیشه جلو، سنسور پارک جلو و عقب، نمایشگر زاویه چرخ ها، سنسور باد، گرمکن فرمان، گرمکن صندلی های جلو و عقب، سردکن صندلی راننده، تریم داخلی چرم مشکی، طرح فیبرکربن، سانروف، سیستم تویه اتوماتیک، کامپیوتر سفر، آینه وسط حساس به نور، آینه های جانبی تاشو برقی، سنسور نور و باران، شستشوی اتوماتیک شیشه جلو و… جز امکانات کوراندو نوبل به حساب می آید. باید به این نکته مهم اشاره کرد که کوراندوهای وارد شده به ایران به مانیتور و دوربین عقب مجهز نیستند و گویا شرکت رامک خودرو نمایشگر و دوربین عقب این خودروها را در ایران نصب می کند و امکاناتی نظیر GPS و… را با توجه به ایران بر روی خودروها تنظیم می نماید.

تجربه رانندگی با کوراندو

کوراندو در بازار فعلی ایران رقبایی چون میتسوبیشی ASX و بورگوارد BX5 را در رده قیمتی خود دارد. پیش از افزایش تعرفه های واردات، این کراس اوور کره ای با سوزوکی گرندویتارا هم رقابت می کرد. همچنین از نظر کلاس بدنه با خودروهایی چون هیوندای توسان و کیا اسپورتیج هم در یک جایگاه قرار دارد. یکی از برتری های بارز کوراندو نسبت به سایر رقبا فضای کابین آن است. در داخل کوراندو فضای پا و سر برای تمام سرنشینان مناسب طراحی شده و در سفرهای طولانی هم ۵ نفر می توانند به راحتی در این خودرو بنشینند. همچنین در بحث نرمی و حرکات عرضی می توان کوراندو را با میتسوبیشی ASX رقیب دانست و حتی در برخی موارد امتیاز بالاتری را به کوراندو داد. اما در بحث هندلینگ و به اصلاح سوار بودن بر جاده، ASX یک پله فراتر از کوراندو قرار می گیرد. اکثر تجربه رانندگی شهری ما با کوراندو توسط نسخه ۲۰۱۵ به دست آمد که بیش از ۷۰ هزار کیلومتر پیمایش داشت. رانندگی با این خودرو در شرایط مختلف شهری و جاده ای نشان داد که بعد از ۳ سال و طی کردن مسافت بیش از ۷۰ هزار کیلومتری، همچنان کوراندو سر حال است و از نظر کیفیتی نسبت به روز اول افت خاصی را نداشته است. همچنین میزان نفوذ صدا به کابین کوراندو و از طرفی صداهای رایج در کراس اوورها در این خودرو کره ای معمولی بود و نمی توان برتری و یا ضعف خاصی را برای کوراندو و رقبا درنظر گرفت. تا حد قابل قبولی سیستم تهویه این خودرو عملکرد خوبی را در روزهای تا حدی گرم تهران داشت و پرتاب باد آن مناسب بود. البته که جای خالی دریچه های تهویه عقب در کوراندو احساس می شود و گردش هوا در ردیف دوم خودرو از طریق کانال های زیر صندلی جلو امکان پذیر است. دید بیرونی کوراندو را می توان خوب و مناسب دانست و آنچنان برتری خاصی نسبت به رقبا در این بخش ندارد. اما یکی از مزایای این خودرو در ترافیک های شهری و در حالت استفاده از کمپرسور کولر آن است که مصرف سوخت این کراس اوور مناسب است و در اکثر مواقع حتی در ترافیک ها می توان کمتر از ۱۰ لیتر را به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر در صورت رانندگی عادی ثبت کرد. در مسیرهای جاده ای و قرار دادن کروزکنترل بر روی سرعت ۸۰ تا ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت، می توان مصرف سوخت این خودرو را به کمتر از ۷.۵ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر رساند.
در مورد عملکرد گیربکس و موتور باید گفت که هر دو خودرو را در محوطه شهری آزمودیم و باید گفت که نباید توقع شتاب و جهش خاصی را در کوراندو داشته باشید. با اینکه عملکرد گیربکس کوراندو به لطف آیسین بودنش دقیق و بدون تقه است، اما شاهد آن هستیم که با توجه به وزن خودرو نمی تواند شتاب خارق العاده ای را برای این کراس اوور فراهم کند. در بسیاری از بررسی ها میزان شتاب این خودرو کمی ضعیفتر از میتسوبیشی ASX اعلام می شود. همچنین در مسیر مستقیم با شیب کمتر از ۴ درصد (استاندارد رسمی تست شتاب) و همچنین استفاده از شتاب سنج جی پی اسی، کوراندو ۲۰۱۵ با توجه به وضعیت جوی تهران صفر تا ۱۰۰ کیلومتر را در محدوده ای بیش از ۱۵ ثانیه پر می کند و نسخه فیس لیفت ۲۰۱۸ هم تفاوت خاصی با آن ندارد.
اما برای به دست آوردن نکات بیشتر از کوراندو نوبل ۲۰۱۸، آن را به محوطه خارج شهری بردیم تا عملکرد موتور و گیربکس را در کنار دقت انتقال نیرو دیفرانسیل ها به سنجیم. همان طور که قبلتر هم اشاره شد، کوراندو در بحث نرمی و همچنین انتقال ضربات و تکان ها به سرنشین تا حد قابل قبولی موفق ظاهر می شود و در جاده های نه چندان سالم آفرودی هم نسخه نوبل توانست تا نظر ما را به خود جلب کند. همچنین فرمان پذیری خوب در شرایط سخت یکی از ویژگی های این خودرو است. همچنین زاویه ورود و و خروج کوراندو نیز به مراتب بهتر از تمام رقبای حاضر در بازار ایران بوده و به راحتی می تواند در شیب های تند و تیز وارد و یا خارج شود.

در یکی از بخش های تست، شیب به نسبت تندی وجود داشت که در بررسی های قبلی هیچ خودرو تک دیفرانسیلی امکان طی کردن شیب را با شروع حرکت اولیه از آن نداشت. با توجه به قدرت و خروجی توان کوراندو احساس می شد که برای طی کردن این شیب نیاز تلاش خاص و یا حتی استفاده از توزیع نیرو ثابت به چرخ های عقب استفاده شود. اما با ورود به شیب سیستم توزیع نیرو به صورت اتوماتیک مقدار مناسبی از توان را به چرخ های عقب رساند و خودرو بدون درگیری خاصی شیب را بالا رفت. بعد از گذشتن از شیب و پایین آمدن دوباره، اینبار بالا رفتن از شیب را با حالت چهار چرخ درگیر و وضعیت دنده تیپ ترونیک و دنده یک آغاز کردیم. خودرو به مراتب راحتتر بالا رفت و در اینجا مشخص شد که توان خودرو می تواند در شرایط خاص به خوبی به چرخ های کوراندو منتقل شود به نسبت برخی از رقبای کره ای دیگر کاربردیتر ظاهر می شود. با توجه به توزیع وزن مناسب در کوراندو هم می شد تا با سرعت های مطمئنه برخی شیب ها را به صورت عرضی رد کرد و در این میان زاویه ورود و خروج خوب کمک شایانی را به ما می کرد. اما در این میان همیشه دوست دارید که گیربکس خودرو بیشتر تحت فرمان شما باشد تا نظر کامپیوتر و سامانه های خودرو! گیربکس شش سرعته آیسین کوراندو نوبل مانند تمام سانگ یانگ ها و رسم ثابت تمام خودروهای کره ای، اجازه نگه داشتن دنده را حتی در حالت تنظیم دستی نمی دهد و همیشه وقتی وارد حد فشار می شود، خود به خود دنده را سبک می کند.

نتیجه گیری
سانگ یانگ کوراندو نوبل به عنوان یک کراس اوور کره ای کیفیت به نسبت خوبی را دارد و همچنین سواری مناسب در آن قابل لمس است. تنها ایراد مشهود آن شتابگیری نه چندان جالب اوست که بیشتر در مواقع کل کل های خیابانی احساس می شود. اگر شما بتوانید با ظاهر این کراس اوور را بپسندید، با توجه به سطح امکانات، قابلیت های حرکتی، کیفیت ساخت؛ می تواند به عنوان یک گزینه مناسب برای خانواده های ۵ نفره شناخته شود. این خودرو از نظر قیمتی از تمام رقبای وارداتی خود ارزانتر است و قابلیت های کاربردیتری در آن دیده می شود.

برای تماشای ویدیو تست و بررسی سانگ یانگ کوراندو نوبل ۲۰۱۸ در فصل سوم اسب بخار بر روی لینک کلیک کنید.

سانگ یانگ کوراندو نوبل ۲۰۱۸

سانگ یانگ کوراندو ۲۰۱۵

گروه مستند اسب بخار

رامک خودرو سانگ یانگ سانگ یانگ کوراندو کوراندو کوراندو نوبل